Να τριτώσει το καλό!

Τις τελευταίες ημέρες ο αγαπημένος μου έχει πειστεί ότι θέλει/ γουστάρει/ έχει ανάγκη/ πρέπει να έχουμε (και) "Μεγάλο" σκύλο. Ξεκίνησε την -σχετική- έρευνά του όταν αντικρίσαμε πριν λίγες εβδομάδες ένα μελαγχολικό και πανέμορφο λυκόσκυλο σε βιτρίνα pet shop (ναι είμαι κατά της αγοράς από p.s... άλλο θέμα αυτό όμως για το συγκεκριμένο post...) η οποία μας φλέρταρε αρκετά επίμονα και για να είμαι ειλικρινής έβαλα κι εγώ το χεράκι  μου ώστε να μας φλερτάρει ακόμα περισσότερο (οποι-α λόγω του ότι έχουμε ήδη 2 θηλυκά και μόνο για θηλυκό το συζητάω και για τΗΝ... τρίτο).

Από εκείνη την ημέρα λοιπόν, ο καλός μας έχει γίνει expert (ελληνιστί, "ειδικός" να το πω;) σε θέματα σκυλιών, παρακολουθεί τις εκπομπές Dogs 101 και Dog Whisperer στο Animal Planet και NatGEO, μπαίνει στο YouTube και μελετά (με τις ώρες όμως!) βιντεάκια από εκτροφείς, εκπαιδευτές, ιδιοκτήτες, ή απλά "πωρωμένους" με τα σκυλιά (όπως είμαι κι εγώ εξάλλου!) και τείνει να γίνει και αυτός "ένας από εμάς"!!!

Με χαροποιεί τόσο πολύ το γεγονός, μιας και μπορεί να ήταν ανέκαθεν φιλόζωος, αλλά παθιασμένο, πωρωμένο, κλπ. δεν τον έλεγες μιας και η διαχυτικότητά του όταν έβλεπε σκυλιά, ήταν ελαφρώς συγκρατημένη (αν και πολύ φιλικός προς αυτά, με ιδιαίτερη προτίμηση στα "Μεγάλα").

Έλα όμως που από τότε που ξεκίνησε όλο "αυτό", ο έρωτάς μας για μία συγκεκριμένη φυλή έχει γίνει -αυτό που λέμε λαϊκά- ΤΡΕΛΛΗ ΚΑΨΟΥΡΑ... Και ποια φυλή;;; Μίας από τις πλέον αμφιλεγόμενες (όχι ότι εγώ έχω θέμα με τέτοια, μιας και θεωρώ τον εαυτό μου γητεύτρια σκυλιών) τα γεροδεμένα και αγέρωχα RottWeiler. Πολλοί τα λένε "σκυλιά-δολοφόνους" μαζί με τα Pitbull μιας και συμμετέχουν σε σκυλομαχίες. Άλλοι βέβαια μιλάνε για μία από τις πιο τρυφερές ράτσες σκύλων μαζί με τα Labrador Retriever, τα Border Collie και τα Golden Retriever. Όπως και να έχει, αυτό το post θέλω να το αφιερώσω στα σκυλιά και τη μοναδική σχέση  τους με τα μωρά και όχι στις ράτσες σκύλων (μιας και εγώ είμαι και ιδιαίτερη fan των αδέσποτων ούτως ή άλλως).

Ξέρω, ξέρω, τελευταία φορά έγραψα για μωρό, εγκυμοσύνες κλπ... αλλά όπως είπε και ο Woody (Allen): "If you want to make God laugh, tell him your plans"! Και μιας και δεν πιστεύω στα μεγαλεπίβολα σχέδια σε τέτοια -ειδικά- θέματα αλλά στο να κάνουμε αυτό που θέλουμε και αγαπάμε ΟΤΑΝ το θέλουμε, ενθαρρύνω τον αγαπημένο μου προς την κατεύθυνση που αυτός θέλει και αγαπά.

Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να έχουν παιδιά και κατοικίδια μαζί, αγαπημένα με διακριτούς ρόλους στο ποιος είναι ο αρχηγός της αγέλης μέσα στο σπίτι αλλά και που για αυτούς η απόκτηση σκύλου ΔΕΝ είναι υποκατάστατο του παιδιού ή test drive για να δουν αν μπορούν να γίνουν καλοί "γονείς". Δυστυχώς δε γνωρίζω κανέναν προσωπικά... Πολύ δυστυχώς μιας και έχω σκυλιά πολλά χρόνια και φαντάζομαι πως κάποιοι, κάποια στιγμή θα είπαν -από μέσα τους- ότι τα σκυλιά λειτουργούν για εμένα ως υποκατάστατα παιδιού.

Η αλήθεια είναι ότι έχω αναρωτηθεί πολλές φορές στη ζωή μου τι θα έκανα χωρίς τα σκυλιά μου (μας, πλέον)... Θα είχα κάνει παιδί νωρίτερα; Κατηγορηματικά όχι!
Θα ήμουν σίγουρα χειρότερος άνθρωπος, με πολύ λιγότερη τρυφερότητα και ανάγκη να μοιράζομαι τη ζωή μου και να την οργανώνω βάσει των αναγκών των σκυλιών μου.
Επειδή όμως δε θέλω να πείσω κανέναν για τη δική μου άποψη, απλά να μοιραστώ με όσους είναι όσο φιλόζωη είμαι κι εγώ τις σκέψεις μου, τις καλύτερες συμβουλές για το πως οι γονείς πρέπει και οφείλουν να προετοιμάζουν το έδαφος πριν τον ερχομό ενός παιδιού τις διάβασα εδώ.

Σίγουρα υπάρχουν χιλιάδες άρθρα για να βοηθήσουν όλους τους γονείς όχι μόνο να υποδεχτούν το νέο μέλος ενώ έχουν σκύλο, αλλά και στην απόκτηση ενός σκύλου ενώ ήδη έχουν παιδί(ά). Για να μη μακρυγορώ, τα παρακάτω βίντεο είναι μία μικρή απόδειξη του πόσο υπέροχη είναι η σχέση ενός παιδιού με το σκύλο του. Πόσο εκπληκτικά όμορφη είναι η επικοινωνία που αναπτύσσουν, ενστικτωδώς, μεταξύ τους, έναν κώδικά που οι "μεγάλοι" δεν καταλαβαίνουν παρά μόνο όταν δείχνουν απόλυτη εμπιστοσύνη στο κατοικίδιό τους.

Εμείς θα το τριτώσουμε το καλό... Το βλέπω!