...έγραψα πριν λίγες μέρες σε απάντηση στον "τοίχο" μου στο fb.
Και μετά διάβασα το πιο συγκινητικό ποστ της blog-ο-φίλης yolinas εδώ και συνειδητοποίησα πόσο άσκοπο είναι να παραπονιόμαστε εμείς οι γυναίκες σχεδόν για κάθε τί που συνδέεται με τα παιδιά μας: τη συμπεριφορά τους, τον ύπνο τους, το φαγητό τους, το σχολείο τους, τους φίλους τους, τα ενδιαφέροντά τους, και τόσα άλλα που δε χρειάζεται να απαριθμήσω.
Ε ναι τη βαρέθηκα την ησυχία της -συνειδητά- μοναχικής μου ζωής των τελευταίων ετών. Ναι, θέλω να ακούω κλάμματα, φωνές και τρελλά ουρλιαχτά από το παιδί ΜΑΣ και όχι από τα ξένα που -συνήθως- συνοδεύονται και από τη γκρίνια των μανάδων τους. Αυτών που αντίθετα από τη φίλη μου yolina, ίσως δεν πέρασαν το γολγοθά τους προτού φέρουν στον κόσμο το παιδί τους, που δε συνειδητοποιούν όσο συχνά πρέπει πόσο ευλογημένες είναι που έγιναν Μητέρες όταν άλλες γυναίκες δεν το κατάφεραν παρόλες τις προσπάθειες που έκαναν.
Η ησυχία που λείπει από όλες τις μαμαδο-φίλες μου σίγουρα θα ξανακάνει την εμφάνισή της όσο το παιδί ή τα παιδιά τους θα ανεξαρτητοποιούνται και τελικά θα ανοίξουν τα φτερά τους για άλλα μέρη, μακριά από αυτές. Γιατί όμως τόση γκρίνια τελικά; Είμαι παράφρων που ανυπομονώ να γεμίσει το σπίτι μας φωνές και θόρυβο μωρού; Πρέπει να ανησυχώ που κι εγώ έχοντας περάσει όλες τις εξετάσεις με τρομερό άγχος και φόβο για να σιγουρευτούμε ότι το μωράκι μας είναι καλά στην υγεία του, σκέφτομαι διαρκώς πόσο πολύ θέλω να έρθει η μέρα που θα βγούμε παρεούλα και οι τρεις μας από το μαιευτήριο και που η ζωή μας θα αλλάξει εντελώς;
Καμμία γυναίκα δεν πρέπει να γκρινιάζει και να μιζεριάζει με δικαιολογία το ή τα παιδιά της. Το θεωρώ απαράδεκτο να βγαίνουν απωθημένα εκεί που δε σηκώνει καμμία δικαιολογία.
Κυρίες μου κάντε κάτι άλλο, γυμναστείτε, ψωνίστε, τρέξτε. ξεκινήστε μποξ, βγείτε για ένα καφέ με τις φίλες σας, πάρτε το αυτοκίνητο και οδηγήστε μέχρι τη θάλασσα να ξελαμπικάρει το μυαλό σας!
Όμως μη μου λέτε συνέχεια: "θα δεις τώρα που θα γίνεις μανούλα όλα θα αλλάξουν και θα δεις πόσο θα σου λείπει η ησυχία σου" γιατί α) ΤΡΕΛΛΑΙΝΟΜΑΙ και β) για αυτόν ακριβώς το λόγο θέλω παιδί: για να αλλάξουν όλα προς το καλύτερο και να μην έχω ησυχία!