Διάβασα πρόσφατα στο blog της δημοφιλούς News Anchor Mom για την Elizabeth Adeney, μία 66χρονη επιτυχημένη γυναίκα καριέρας (όπως πλέον αποκαλούνται ευρέως οι γυναίκες που αφοσιώνονται στην απόκτηση επαγγελματικής καταξίωσης και status), όταν βρισκόταν στον 8ο μήνα της πρώτης της εγκυμοσύνης.
Συνοπτικά, θέλω να μοιραστώ κάποια πράγματα που μου έκαναν εντύπωση στο συγκεκριμένο άρθρο:
- πρώτα από όλα, η εικόνα της... Σάστισα όταν είδα τη φωτογραφία. Ακόμα κι εγώ -που θεωρώ ότι είμαι αρκετά προχωρημένη και καθόλου στενόμυαλη- δεν ένιωσα καθόλου άνετα, δε χαμογέλασα, δε χάρηκα, δεν τη θαύμασα. Στιγμιαία ντράπηκα για αυτή μου την αντίδραση και είμαι σίγουρη ότι θα τη σκέφτομαι για καιρό...
- αναρωτήθηκα πως θα νιώθει αυτό το παιδί όταν θα είναι στις τελευταίες τάξεις του σχολείου που η μητέρα του θα είναι περίπου 85 ετών (!). Εντάξει, μπορεί να ζούμε περισσότερα χρόνια από παλαιότερες δεκαετίες, αλλά όταν είσαι 85, ε, δεν παύεις να είσαι ηλικιωμένος. Σωστά; (αναρωτήθηκα, πάλι με ελαφριά σύγχηση πλέον, αντί ντροπής...)
- Και πάνω που είχα θυμώσει πολύ, διαβάζω ότι η ίδια δήλωσε ότι "σημασία δεν έχει πόσων ετών είσαι, αλλά πόσων ετών νιώθεις, κι εγώ νοιώθω μόλις 39". Cliche θα πείτε, το ξέρω, κι εγώ το ίδιο είπα, αλλά αμέσως μετά σκέφτηκα ότι ακριβώς την ίδια άποψη έχω κι εγώ εδώ και πολλά χρόνια για το θέμα ηλικία, πολύ πριν πατήσω τα πρώτα -άντα, ίσως επειδή πάντα γύρω μου ζούσα με γυναίκες απροσδιόριστης ηλικίας, όχι απαραίτητα δήθεν νεάζουσες, αλλά αυτές που έχουν περισσότερη ενέργεια, τσαγανό και ενδιαφέροντα ακόμα και από έφηβες κοπέλες. Η μητέρα μου είναι μία από αυτές και τη θαυμάζω (για αυτό και για άλλα πολλά) απεριόριστα.
- Προσπαθώντας να εναντιωθώ στα όσα διάβαζα, έφτασα στην παράγραφο όπου γιατρός ανέφερε ποια προβλήματα υγείας της μητέρας μπορούν να επηρεάσουν το έμβρυο κατά την κύηση. Κατέληξε στην άποψη ότι "εφόσον η μητέρα έχει γερή καρδιά, οτιδήποτε συμβεί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, αντιμετωπίζεται". Εκεί λοιπόν σκέφτηκα πόσες φίλες και γνωστές μου ανέβασαν πίεση, έκαναν ενέσεις, ήταν ξάπλα στο κρεββάτι μέχρι και καθόλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης κ.ο.κ. και όλες αυτές από 26 έως 36 ετών. Φυσικά και όλες τους είχαν γερή καρδιά, όπως φαίνεται ότι είχε και η Elizabeth Adeney, μιας και σε άλλο άρθρο της Daily Mail, κρατά το νεογέννητο στην αγκαλιά της και φαίνεται πολύ ευτυχισμένη (2 Ιουνίου 2009).
- Τέλος, και αφού δεν κατάφερα να θυμώσω/ νευριάσω/ εναντιωθώ αρκετά, τελειώνοντας την ανάγνωση του άρθρου διαβάζω ότι "μόνο 5 γυναίκες άνω των 55 ετών έχουν προχωρήσει σε παρόμοια προσπάθεια εγκυμοσύνης, οπότε ας μην το κάνουμε θέμα"...(!)
η Elizabeth Adeney με το νεογέννητο (πηγή: DailyMail.co.uk) |
Τελικά γίνεται να μην το κάνουμε θέμα;
Η Elizabeth Adeney είχε προσπαθήσει στα 45 της να μείνει έγκυος, δεν τα κατάφερε και τελικά έφτασε να κάνει θεραπεία IVF στην Ουκρανία, μιας και στο Ηνωμένο Βασίλειο δεν επιτρέπεται σε γυναίκες άνω των 50 ετών να υποβάλλονται σε παρόμοιες θεραπείες.
Μήπως κάνουν το σωστό;
Μπορεί άραγε η κοινωνία μας να αντέξει (κοινωνικά πάντα) μονογονεϊκές ή και κανονικές οικογένειες με γονείς που μοιάζουν με παππού & γιαγιά ενός παιδιού (ή ίσως και περισσότερων;)
Η έφηβη πολύτεκνη μητέρα Vicky Pollard (πηγή: DailyMail.co.uk) |
Και υπάρχει περίπτωση το ακριβώς αντίθετο, κορίτσια στο άνθος της ηλικίας τους να γίνονται μητέρες, να είναι πιο αποδεκτό στην εποχή μας; Στην Αγγλία μερικά χρόνια πριν χρησιμοποίησαν Virtual Babies (Baby Simulation Dolls) ώστε να μειώσουν τον αυξανόμενο ρυθμό γεννήσεων από έφηβες κοπέλες (διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο).
Αν οι 5 γυναίκες άνω των 55 ετών που έχουν καταφέρει να γίνουν μητέρες γίνουν περισσότερες, τι μπορεί να σημαίνει αυτό για την εξέλιξη της "παραδοσιακής οικογένειας";
Οι προβληματισμοί και τα σχόλια δικά σας...
είμαι κάθετα αντίθετη σε αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θυμώνω και πάρα, μα πάρα πολύ.
μου φαίνεται, όταν πια φτάνουμε σε τέτοια όρια, ότι το θέμα μητρότητα έχει γίνει πια μία εγωιστική, εγωκεντρική ιστορία που ΕΠΡΕΠΕ να τακτοποηθεί μετά το κείσιμο όλων των άλλων εκκρεμοτήτων. Όπως είχα αναλύσει σε μία παλιότερη ανάρτηση (http://not-just-mums.blogspot.com/2010/07/blog-post_25.html) μακάρι να είχε υιοθετηθεί από την κυρία αυτή, 20 χρόνια πριν, ένα δυστυχισμένο, παραμελημένο παιδάκι. Θα ήταν όλοι πιο ευτυχισμένοι.
Κι εγώ τελικά θύμωσα, πολύ γιατί μπορεί να υπάρχουν ακατάλληλοι, "νέοι" γονείς, αυτό όμως δε σημαίνει ότι στο βωμό της μητρότητας πρέπει να μεγαλώνουν παιδιά που ντρέπονται για τους γονείς τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι λέω το παραπάνω, γιατί θυμάμαι στο δημοτικό σε πάρτυ της συμμαθήτριας Χριστίνας, να μας συστήνει τους γονείς της (γύρω στα 70 τότε και οι δύο) ως παππού και γιαγιά ΜΠΡΟΣΤΑ τους!!! Και αυτοί όλο το απόγευμα έλεγαν ότι τα παιδιά τους (δηλαδή οι υποτιθέμενοι γονείς της συμμαθήτριας) έλειπαν σε ταξίδι...
Φυσικά όταν ήρθε η "γιαγιά" για τον έλεγχο όλα τα παιδιά καταλάβαμε την αλήθεια και σκέψου ότι ακόμα και σε εκείνην την τρυφερή ηλικία των 10 ετών, την είχαμε συμπονέσει πολύ.
Τι ντροπή... Θα ήθελα πολύ να δω τη Χριστίνα, μετά από 25 χρόνια πια με τη δική της οικογένεια. Είμαι πολύ περίεργη...
Ειμαι κι εγω εναντιον.Αυτή η γυναίκα πόσα χρόνια θα ζήσει?15 χρόνια;Πολλά λέω!Τι θα απογίνει αυτό το παιδί ορφανό?
ΑπάντησηΔιαγραφήσυμφωνώ απόλυτα με την yolina!!!υπάρχουν τόσα ορφανά και μόνα παιδιά στον κόσμο και η συγκεκριμένη κυρία ήθελε ντε και καλά να μεταβιβάσει τα γονίδιά της....ε όχι!!!μόνο τον εαυτό μας θα σκεφτόμαστε δηλαδή!?
ΑπάντησηΔιαγραφήεγώ είμαι 18 χρονών και η μητέρα μου 45...χαιρομαι πολύ που δεν είναι 85 και μπορώ να συννενοηθώ μαζί της...δεν είναι περισσότερη η αγάπη αλλά η επικοινωνία και η επαφή μεταξύ μάνας-παιδιού...το ίδιο ισχύει και για τους μπαμπαδες!
Τι να πεις για τον απέραντο εγωϊσμό των ανθρώπων που προσπαθούν να εξακοντίσουν το dna τους,δηλαδή το εγώ τους, στο άπειρο κι ακόμα παραπέρα..
ΑπάντησηΔιαγραφήειναι δικαιωμα της και μπραβο στο κουρσγιο της,πού βλεπετε τον εγωισμο ??
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν εκανε κακο, εδωσε ζωη σε καποιον, που βρισκετε το λαθος και δηλωνετε κατηγορηματικα καθετοι στο να γεννησει μια γυναικα , σε οποιαδηποτε ηλικια και να βρισκεται??
προυποθεση θα πρεπει να ειναι ο προγεννητικος ελεγχος οχι η ηλικια της μαμας